Tabele dekompresyjne  pozwalają nurkowi zaplanować dla danego profilu nurkowania i mieszanki oddechowej właściwej dekompresji, która pozwoli na uniknięcie choroby dekompresyjnej.

 Najczęściej przyjmują, że profil nurkowania jest prostokątny. Oznacza to, że nurek na początku nurkowania opuszcza się natychmiast na maksymalną głębokość i zostaje na niej aż do wynurzenia.  Istnieją także bardziej skomplikowane wersje tabel, które  uwzględniają nurkowania wielopoziomowe,  a także nurkowania przeprowadzane w innych warunkach np. w górach i nurkowania dekompresyjne.

Najpopularniejszymi tabelami nurkowymi są:

• tabele Buehlmann/Hahn, używane powszechnie np. w organizacji CMAS
• tabele PADI w postaci tabel RDP oraz koła, RDP Whell (umożliwia nurkowanie wielopoziomowe)
• tabele US NAVY (jako że dane amerykańskich organizacji rządowych, w tym armii, poza projektami tajnymi są ogólnie dostępne i darmowe, były one pierwszymi tabelami używanymi przez nurków amatorów)
• tabele BSAC 88 ( nitroxowe)

Ponadto występują także :

• Komputery nurkowe – które są obecnie najpopularniejsze i zdecydowanie prostsze od tabel, monitorują cały czas nurkowania i wyliczają na bieżąco rzeczywisty profil nurkowania.
• tabele generowane przez oprogramowanie dekompresyjne, tzw. plannery, odpowiadające zaplanowanemu przez nurka określonemu planowi nurkowania i mieszanki oddechowej.
• „Deco On Thy Fly", czyli metoda GUE na szybkie określenie potrzebnego profilu dekompresji bez użycia tablic lub komputerów.